Tošo Dabac, jedan od začetnika i glavnih predstavnika Zagrebačke škole fotografije, rođen je 18. svibnja 1907. godine u Novoj Rači kod Bjelovara. Kao desetogodišnjak, krsnog imena Teodor Eugen Marija, seli se u Samobor, gdje završava Kraljevsku gornjogradsku klasičnu gimnaziju. Poslije drugog teoretskog ispita – druge godine, napušta studij prava na Sveučilištu u Zagrebu. Nekako u isto vrijeme zapošljava se kao šef propagande i prevoditelj  filmova u “Fanametu”, odakle, u istoj funkciji, prelazi u “Metro Goldwyn Mayer”. Također, uređuje časopis “Metro-Megafon” i prevodi filmove. Sudjeluje i kao organizator snimanja filmova.

Godine 1929. Tošo od oca dobija prvi fotoaparat, a tri godine kasnije ima prvu izložbu. Od tad se potpuno posvećuje fotografiji: slijede izložbe u Pragu, Philadelphiji, Luzernu, Antwerpenu, Beču, Ljubljani, Frankfurtu, Munchenu, New Yorku i dakako, Zagrebu.

Dobitnik je mnogih nagrada, a njegova suradnja sa stranim i domaćim časopisima jedan je veliki niz. Dive mu se najveći fotografi, kao i najveći teoretičari fotografije. Tošin status je među svjetskim kolegama već odavno dosegnuo kultni status. Njegov Atelje je bio stjecište mnogih generacija fotografa, mnogi od njih su njegovi “idejni” učenici. Njegova najveća ljubav i njegov glavni glumac jest grad Zagreb. Tošine slike su postale naši simboli. Nitko nikad prije i poslije njega nije tako lijepo vidio Zagreb, kao što je to vidio Tošo Dabac. Njegove su slike izvedbom i izgledom besprijekorne.