Ljubiša Samardžić je bio jedan od posljednjih velikana jugoslavenskog filma. Rođen je u Skoplju, ali kako je poticao iz rudarske porodice, koja je radila u rudniku u Jelašnici, djetinjstvo je proveo u Niškoj Banji. Na pitanje šta je, po njegovom mišljenju, najvažnije u životu, govorio je: “Biti čovjek. Onaj koji ima riječ. Koji brani istinu i pravdu. Sjetite se da Biblija počinje riječima: “U početku bijaše riječ”.

Ljubišu su voljeli svi, jer je bio dobar čovjek blage naravi, uvijek nasmijan, jednostavan, prirodan, ljubazan, rado viđen gost u svim krajevima bivše Jugoslavije. Glumio je u mnogim velikih filmskim hitovima – “Valter brani Sarajevo”, “Partizanska eskadrila”, “Sutjeska”, “Ljubavni život Budimira Trajkovića”, “Moj tata na određeno vreme”, “Tri karte za Holivud”… a ostavio je i nezibrisiv trag i u srcima TV gledatelja igrajući u serijama – “Vruć vetar”, “Kuda idu divlje svinje”, “Policajac sa Petlovog brda”…

Nadimak “Smoki” dobio je zahvaljujući istoimenom liku kog je tumačio 1963. godine, u filmu “Pješčani grad”, ali bio je i Šurda, Zis, Rok, Boško Simić, Nikoletina Bursać…

Svoje nagrade, diplome i priznanja poklonio je Jugoslovenskoj kinoteci 2014. godine. Tri godine kasnije, 8. rujna 2017. umro je u Beogradu u 81. godini života.