Slikar Sava Šumanović rođen je u zimu 1896. u Vinkovcima, gdje mu je otac radio kao šumarski inženjer. Kada je imao četiri godine, obitelj se preselila u Šid.

Gimnaziju pohađa u Zemunu, gdje se počinje interesirati za umjetnost. Kasnije će se usprotiviti očevoj želji da postane odvjetnik i 1914. u Zagrebu upisati Višu školu za umjetnost i obrt. Ovu školu završava sa najboljim ocjenama. Tada počinje izlagati svoja djela.

Sava inzistira na atmosferi i spretno koristi bojene sjenke i tanke slojeve boje. Uz slikarstvo, bavi se ilustracijom, grafikom i scenografijom. Slikarstvo Save Šumanovića u ovom periodu pokazuje utjecaje secesije i simbolizma.

Jeseni 1920. Sava odlazi u Pariz i iznajmljuje atelje na Montparnasseu. Učitelj mu je bio André Lhote, istaknuti likovni pedagog pravca analitičkog kubizma. U Parizu se družio s Rastkom Petrovićem, Amedeom Modiglianijem, Maxom Jacobom i drugim umjetnicima. Utjecaji kubizma vidljivi su u ovoj, ali i u kasnijim fazama slikarevog rada.

Nakon Pariza i Zagreba vraća se u Šid 1928. godine, umoran od teških uvjeta života, rada i loših kritika. U Šidu slika sremske pejzaže. Njegovu samostalnu izložbu u Beogradu kritičari su veoma pozitivno ocijenili. Novac od prodaje slika omogućio mu je da ponovo ode u Pariz.

Za vrijeme Drugog svjetskog rata Šid ulazi u sastav Nezavisne Države Hrvatske i ćirilica je zabranjeno pismo pa se Sava iz protesta ne potpisuje već samo označava godinu nastanka slike. Na Veliku Gospojinu, 28. kolovoza 1942. godine, Savu su, zajedno sa još 150 Srba iz Šida, oko 6 sati ujutru, uhitile ustaše i odvele u Sremsku Mitrovicu. Svi oni su poslije mučenja streljani, vjerovatno 30. kolovoza, poslije čega su sahranjeni u zajedničku masovnu grobnicu.