Dana 15. kolovoza 1947. godine proglašena je nezavisnost Indije od Ujedinjene Kraljevine. Bio je to rezultat dugogodišnjih nastojanja indijskih političara, među kojima se ponajviše ističe znameniti Mahatma Gandhi. Premda je indijska borba za nezavisnost trajala i prije Gandhija, on je u nju unio važan element nenasilnog građanskog otpora. Zanimljivo je da je Gandhi u prvoj polovini života proživio čak oko dva desetljeća u Južnoj Africi, a tek se 1915. godine (u dobi od 45 godina) vratio u Indiju i uključio u tamošnju borbu za nezavisnost. Nažalost, Gandhi je ubijen u atentatu samo pet i pol mjeseci nakon proglašenja indijske nezavisnosti.

Prvim premijerom nezavisne Indije postao je na današnji dan Džavaharlal Nehru, Gandhijev suradnik. Indija je isprva, unatoč nezavisnosti, i dalje bila dio Commonwealtha pa joj je šef države (s naslovom kralja Indije) bio George VI., otacElizabete II.. Dapače, Indija je i dalje imala i generalnog guvernera, Louisa Mountbattena, ujaka princa Filipa (vojvode od Edinburgha i supruga britanske kraljice Elizabete II.). Tek je 1950. godine Indija postala republikom, a za prvog njenog predsjednika izabran je Rajendra Prasad (također Gandhijev suradnik).