Kako je izgledao Dioklecijanov uspon od običnog vojnika do rimskog cara, osnivanje i funkcioniranje tetrarhije, careva abdikacija i smrt u splitskoj Palači koju je izgradio, opisao je Jasen Boko u knjizi ‘Dioklecijan – Biografija kontroverznoga rimskog cara’
Iako je iz prethodnih redaka posve jasno da je pripovjedač lokalpatriot koji ne vjeruje da je dalmatinski car rođen u Dokleji, ipak je – barem dok se ne otkrije salonitanska D(i)okleja – poželio čuti i drugu stranu pa je sjeo u automobil i rimskom se trasom zaputio na jug.
Dokleja, poslije spominjana i kao Diokleja, pa nakon dolaska Slavena Duklja, po kojoj je Crna Gora dugo nosila ime, nepuna je tri kilometra udaljena od središta današnje Podgorice. Na strateškoj lokaciji ušća Zete u Moraču početkom prvog milenija nastalo je značajno urbano naselje uz koje je prolazila jedna od glavnih rimskih cesta, koja je od Salone preko Tilurija (Gardun kod Trilja) i Narone (Vid kraj Metkovića) vodila do Skadra i Drača, gdje se spajala s cestom Via Egnatia. Nekoć poznati antički grad, Dokleja je danas, slično Saloni, travnata livada iz koje strše antički zidovi, natpisi, stupovi i kamenje razasuti po širokom prostoru. Ruševine dvaju poznatih antičkih gradova, osim iste nekadašnje ceste, povezuje i slična sudbina, koja ih je zadesila u 20. stoljeću: to je stoljeće, naime, na njima napravilo više štete nego što su to učinili Goti, Avari, Slaveni i potresi zajedno. Antičku je Duklju, naime, po sredini presjekla željeznička pruga, a u Saloni se za devastaciju pobrinula četverotračna cesta…
Komentari